عایق های الاستومریک

لزوم عایقکاری

نگاه به نقش بسیار مهم انرژی در زندگی امروزی و اهمیت آن در آینده بشریت و کره زمین ، ما را مجبور می سازد تا علاوه بر تلاش مستمر در راستای توسعه منابع سالم تر و ارزانتر انرژی ، در بهینه سازی مصرف آن نیز اهتمام ورزیم. در این مسیر ، بهینه سازی مصرف انرژی حاصل نخواهد شد ، مگر با توجه خاص به بالا بردن بازده کاری مصرف کننده های انرژی و مهمتر از آن ها مهار اتلاف انرژی در حین مصرف آن. با انجام عایقکاری مناسب در ساختمان ها و تاسیسات و سرمایه گذاری اندک در این زمینه ، در یک دوره بازگشت بسیار کوتاه و از محل صرفه جویی در مصرف و در نتیجه کاهش هزینه انرژی مصرفی ، باعث کاهش هزینه های سرمایه گذاری می گردیم. به طور کلی ، با مقایسه هزینه های احداث در بخش ساختمان و تاسیسات ، سهم هزینه این عایقکاری تنها حدود 2 % از هزینه کل می باشد. در عوض ، در اثر عایقکاری ساختمان ، میزان تلفات انرژی سالانه در اثر هدایت به محیط اطراف به مقدار 40 % بازیابی می شود. چنین صرفه جویی در مصرف انرژی موجب بازگشت سرمایه مربوط به هزینه های عایقکاری ساختمان در کمتر از یک سال می گردد.

عایق های الاستومریک از جمله مواد سلولی منعطف سلول بسته ای بوده و بر پایه پلی وینیل کلراید (PVC) و نیتریل بوتادین رابر (Nitrile Butadiene Rubber ) و یا اتیلن پروپیلن دیان مونومر رابر (Ethylene propylene Diene Monomer ) ساخته می شوند. این عایق ها ، به علت ساختار سلول بسته خود ، مقاومت بسیار بالایی با ضخامت نسبتا کمی در مقابل حرارت و بخار آب از خود نشان می دهند و با اینکه نسبت به پشم شیشه و پشم سنگ گران ترند ، ولی به دلیل نیاز بودن از پوشش مضاعف برای کاربردهای دمای پایین بسیار مقرون به صرفه می باشند. از مزایای مهم عایق های الاستومریک ، این است که بر خلاف عایق های سنتی ، هم به عنوان عایق سرد و هم به عنوان عایق گرم به کار می روند.